Przez Krasiejów przepływa rzeka Mała - Panew, będąca prawobrzeżnym dopływem Odry.

Dolina Małej Panwi to szerokie, płaskie obniżenie o przebiegu SE – NW. Jest to forma denudacyjna wymodelowana w mało odpornych osadach ilastych górnego triasu, wypełniona grubą powłoką skał czwartorzędowych. Teren wsi położony jest na wysokości 180 – 230 m n.p.m.

Rzeźba tego obszaru jest pochodzenia czwartorzędowego.

W Dolinie Małej Panwi, będącej głównym elementem rzeźby, kulminacje stanowią wydmy śródlądowe, a obniżenie – koryto rzeczne.

Charakter rzeźby jest wynikiem erozyjno – akumulacyjnej działalności rzeki. Osady czwartorzędowej akumulacji lodowcowej powstały w czasie zlodowacenia środkowopolskiego.

Osady plejstoceńskie reprezentowane są przez piaski i żwiry fluwioglacjalne oraz piaszczysto - gliniastą glinę morenową. W dolinie rzecznej plejstocen reprezentowany jest przez włożone lub nałożone na siebie akumulacyjne pokrywy rzeczne żwirowe i piaszczyste. Wynikiem współdziałania procesów erozji i akumulacji są terasy rzeczne. Na uwagę zasługuje niski taras holoceński w Dolinie Małej Panwi. Obszar tarasu zalewowego pokryty jest osadami akumulacji rzecznej i madami W kierunku północnym taras zalewowy przechodzi w taras wyższy wydmowy, zbudowany z grubej warstwy piasków zalegających na osadach akumulacji wodno – lodowcowej. Są to przeważnie długie wały piaszczyste do 3 m wysokości oraz długości 1 km. Wydmy wykazują przeważnie kierunek NW – SE. Początek tworzenia się wydm datowany jest na koniec recesji stadiału pomorskiego zlodowacenia północnopolskiego. W cieplejszych okresach interstadiałów rozwijająca się na wydmach roślinność utrwaliła wydmy w fazie atlantyckiej.